بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با مصرف آب (مطالعه موردی: زنان شهر اصفهان)

امروزه در ایران مشکلات زیست-محیطی یکی از ابر چالش ها است و کمبود آب به یک بحران تبدیل شده است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با مصرف آب در بین زنان شهر اصفهان انجام شده است. مطالعه به لحاظ زمانی مقطعی و به لحاظ روشی از نوع پیمایشی می باشد. تکنیک جمع آوری داده ها پرسشنامه ی محقق ساخته می باشد و اعتبار آن از طریق محتوایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شده است. جامعه ی آماری زنان ۶۴-۱۹ ساله ی ساکن در شهر اصفهان و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای می باشد. ۳۸۵ پرسشنامه به صورت تصادفی توزیع شد و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. بر اساس آزمون های انجام گرفته میزان مصرف آب زنان با انواع سبک زندگی(سبک زندگی اجتماعی، سبک زندگی سلامت محور، سبک زندگی مثبت اندیش، سبک زندگی هدفمند و معناگرا، سبک زندگی طبیعت دوست)، سرمایه فرهنگی، وسایل ارتباط جمعی، دینداری و نگرش به مصرف آب رابطه ی معنی داری داشته است. بر اساس نتایج به دست آمده از رگرسیون، استفاده از وسایل ارتباط جمعی ۳۰ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کند، در مرحله دوم متغیر نگرش عاطفی به مصرف آب میزان تبیین را به ۴۰ درصد افزایش می دهد و در آخر میزان تبیین متغیر وابسته با ورود متغیر سبک زندگی طبیعت دوست به ۴۳ درصد می رسد. در نتیجه تنها سه متغیر اصلی تبیین کننده ی متغیر وابسته هستند.

Keywords:

مصرف آب , سبک زندگی , وسایل ارتباط جمعی , زنان , اصفهان