تاثیر آموزش راهبردهای خودگردانی بر کارآمدی پردازش و عملکرد حافظه فعال در دانش آموزان دختر دوره متوسطه

نقش بسیار مهم حافظه فعال در فعالیت های روزمره زندگی و تحصیلی انسان ها، پژوهشگران را بر آن داشته تا روش هایی را برای بهبود عملکرد آن طراحی کنند. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش راهبردهای خودگردانی بر کارآمدی پردازش و عملکرد حافظه فعال دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم است. طرح این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر یاسوج در سال تحصیلی ۹۵-۹۶ است که تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه، گمارده شدند. ابزار پژوهش نرم افزار شاخص پردازش اطلاعات و نرم افزار ان بک[۱] است. پس از انجام پیش آزمون، آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه تحت آموزش راهبردهای خودگردانی مبتنی بر مدل پنتریچ قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. مجددا دو گروه با پس آزمون ارزیابی شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مانکوا انجام شد. نتایج نشان داد نمرات پس آزمون کارآمدی پردازش و حافظه فعال در دو گروه تفاوت معنادار دارد؛ بدین معنی که کارآمدی پردازش و عملکرد حافظه فعال گروه آزمایش بعد از آموزش راهبردهای خودگردانی افزایش یافته است. بنابر نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، می توان نتیجه گرفت آموزش راهبردهای خودگردانی می تواند باعث افزایش کارآمدی پردازش و عملکرد حافظه فعال دانش آموزان شود. [۱] N-back

Keywords:

تکانش گری , انعطاف پذیری شناختی , اضطراب فراگیر , اضطراب اجتماعی , نوجوانی