ساختار عاملی و ویژگی های روانسجی پرسشنامه رشد روانشناسی دوسویگی در بین افراد متاهل

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی و ساختار عاملی پرسشنامه تحول روان شناسی دوسویگی در بین افراد متاهل ساکن در شهرهای شیراز و کرمان است. بدین منظور، نمونه ایبا حجم ۸۹۴ نفر از متاهلین (۴۴۷ زوج) ساکن شهرهای شیراز و کرمان براساس شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه تحول روان شناسی دوسویگی (جنرو و همکاران، ۱۹۹۲) و سازگاری زناشویی (اسپانیر، ۱۹۷۶) بود. روایی محتوایی را پنج متخصص روان شناسی تایید کردند و با تحلیل عوامل نیز تایید شد. مقادیر شاخص های تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که الگوی دو عاملی پرسشنامه با داده ها برازش قابل قبولی داشت. نتایج این مطالعه نشان داد روایی ملاکی آزمون (همبستگی با سازگاری زناشویی) ۵۶/۰ به دست آمد که معنادار بود ( ۰۰۱/۰ p<). ضرایب همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه با مقدار ۸۸/۰ (خود ـ دوسویگی، ۸۹/۰؛ دیگر ـ دوسویگی، ۹۰/۰)، برای مردان ۸۷/۰ و برای زنان ۸۹/۰ بود. درمجموع، به نظر می رسد این پرسشنامه از قابلیت های لازم برای سنجش سازه دوسویگی در بین زوجین ایرانی برخوردار است و می توان از آن برای مقاصد مشاوره ای و پژوهشی درزمینه مسائل زناشویی و روابط بین فردی نزدیک استفاده کرد.

Keywords:

افراد متاهل , پرسشنامه تحول روان شناسی دوسویگی , روابط نزدیک , ساختار عاملی , ویژگی های روان سنجی