رابطه بین سلامت عمومی و سبک های اسنادی و مقایسه آن در دانشجویان دختر و پسر سال اول و آخر دانشگاه در رشته های مختلف

سلامت عمومی دانشجویان یکی از مباحث مورد توجه در مقیاس های سلامت کل جامعه بوده که با سبک تبیینی (سلیگمن، ۱۹۷۹) خوشبینانه و بدبینانه ارتباط نزدیکی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سلامت عمومی و سبک های اسنادی و مقایسه آن در دانشجویان دختر و پسر سال اول و سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحدساری بوده است. نمونه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری است درهمین راستا، تعداد ۲۸۸ نفر (۱۲۰دختر و ۱۶۸ پسر) از دانشجویان دانشگاه آزاد ساری در مقطع کارشناسی به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به طور همزمان به سوال های پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ GHQ و آزمون سبک های اسنادی سلیگمن ASQ پاسخ دادند. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS بین ابعاد علایم افسردگی و علایم جسمانی با بعد کنترل پذیری همبستگی معکوس وجود داشت (۰۰۵/۰->P). همچنین، بین بعد پایداری ـ ناپایداری و اضطراب اختلال خواب وعلایم افسردگی نیز همبستگی از نوع مثبت وجود داشته است (۰۳۱/۰>P). بین کارکرد اجتماعی و بعد کلی ـ اختصاصی نیز همبستگی وجود دارد (۰۱۶/۰>P). علاوه بر این، دانشجویان سال آخر در مجموع شکست ها و پیروزی های خود را به صورت کلی تر (۰۰۳/۰>P) و ناپایدارتری نسبت به سال اولی ها طبقه بندی می کردند (۰۱۶/۰>P). افزون بر آن، بین دانشجویان سال اول و سال آخر از نظر مقیاس های سلامت عمومی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰>P). دانشجویان گرایش های فنی و مهندسی در بعد کلی ـ اختصاصی با دانشجویان دیگر رشته ها متفاوت بودند (۰۰۰۱/۰>P). بین رشته های مختلف تفاوت معنی داری از لحاظ سلامت عمومی مشاهده نشد (۰۵/۰>P). بین دختران و پسران در مقیاس های سبک های اسنادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰>P). همچنین، دختران نسبت به پسران در مقیاس علائم جسمانی (۰۰۰۱/۰>P) و اضطراب و اختلال خواب نمره بیشتری کسب کردند (۰۱۳/۰>P).  

Keywords:

واژه های کلیدی: دانشجویان , سبک اسنادی , سلامت عمومی , رشته تحصیلی , جنسیت