معناشناسی و برابر یابی فارسی مفعول مطلق محذوف الفعل
Publish place: Researches on mystical literature، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 298
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLLU-2-2_006
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
بر پایه تقسیم متون عربی به جمله هایی مستقل، با جمله هایی مواجه می شویم که در جایگاه مسند الیه و مسند این جمله ها، یک مفعول مطلق محذوف الفعل قرار دارد. بر اساس تحلیل نحویان، مفعول مطلق در چنین جایگاهی منصوب به فعلی مقدر است. اما آیا مدلول چنین مفعول مطلق هایی همان مدلول مفعول مطلق مذکور العامل است؟ از نگاه معنا شناسی، سه مدلول در مورد این ساخت قابل تصور است: ۱- دلالت مفعول مطلق هم بر معنای فعل محذوف و هم بر مدلول نحوی مفعول مطلق مذکور. ۲- دلالت مفعول مطلق تنها بر فعل محذوف. ۳- دلالت مفعول مطلق بر معنای مصدری بدون مشخصه ها ی زمان و شخص. در این نوشتار بر اساس اصول معنا شناسی، نظریه اول، ابطال و نظریه سوم، دقیق شناخته می شود؛ ولی از نظر کار بردی نظریه دوم قابل برابر یابی در فارسی تلقی می شود؛ هر چند مترجمان در ترجمه این ساخت نحوی در ترجمه های قرآنی راه دیگری پیموده اند.
Keywords:
Authors
رضا شکرانی
استادیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :