نمادپردازی های حماسی در غزل نئوکلاسیک (با تکیه بر غزلیات سیمین بهبهانی، حسین منزوی و محمدعلی بهمنی)
Publish place: Journal of Literary Criticism and Rhetoric، Vol: 3، Issue: 1
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 294
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-3-1_010
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
Abstract:
غزل نئوکلاسیک که با ظهور شعر نو، در شعر کلاسیک ایران ایجاد شد یکی از جریانهای شعری معاصر محسوب میشود که تا امروز همچنان پویا و مورد توجه است. هدف سرایندگان پیشگام آن، همگام ساختن قالب سنتی غزل با اقتضائات روز بود. این جریان شعری از امکاناتی که شعر نو به شعر فارسی، در سطوح بیان، زبان و عناصر ادبی افزوده، بهره برده و خود نیز ابعادی نوین در غزل ایجاد کرده است؛ از آن جمله میتوان به تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک اشاره کرد که با بسیاری از تعاریف ارائه شده از انواع ادبی، مغایرت دارد و زمینهساز ایجاد جریان ادبی تازهای به نام غزل حماسی شده است. تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک به دو شیوه «بهرهگیری از نمادها و بنمایههای حماسی» و «ماهیت حماسی غزل نئوکلاسیک»، حاصل میشود که در این پژوهش به تفصیل پیرامون آن سخن میرود.
Keywords:
Authors
ذوالفقار علامی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س)
سپیده یگانه
مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س)