بررسی رابطه مسوولیت­ پذیری و گرایش به صرفه­ جویی در مصرف آب

      علی رغم این که ایران کشور کم بارانی است، اما میزان مصرف آب در ایران فراتر از استانداردهای جهانی است. رویکرد اساسی در مقابله با بحران مصرف آب، صرفهجویی است، اما در ایران کمتر به این موضوع توجه شده است. بر این اساس، پژوهش حاضر کوشیده است گرایش به صرفهجویی در مصرف آب را بررسی و رابطه آن را با مسوولیتپذیری، آزمون نماید. روش به کار رفته در این پژوهش، پیمایشی است. جامعه آماری، کلیه شهروندان ۱۸سال به بالای شهر یاسوج هستند که ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه، تعیین، و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی چند ­مرحله­ای، انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه بوده است که با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، تعیین اعتبار سازه گردید برای تعیین پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج توصیفی تحقیق نشان داد که گرایش به صرفهجویی در مصرف آب، در بین شهروندان امیدوار کننده است. به علاوه، نتایج تحلیلی تحقیق، نشان داد مسوولیت­پذیری، بر گرایش به صرفه­جویی در مصرف آب، تاثیر معناداری دارد و می­تواند ۳۵ درصد واریانس آن را تبیین نماید. نتایج تحلیلی تحقیق همچنین نشان داد بین متغیرهای جمعیتی با گرایش به صرفه­جویی در مصرف آب خانگی، ارتباط معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج تحقیق، با افزایش مسوولیتپذیری در بین شهروندان، گرایش به صرفهجویی در مصرف آب افزایش می یابد.   

Keywords:

مسوولیت­ پذیری , مصرف آب , صرفه­ جویی