اثر میدانهای الکترومغناطیس فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و هیستومورفومتری ناحیه حرکتی قشر پیشانی مغز در موش صحرایی نر بالغ

هدف: اثر امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین بر فعالیت حرکتی و بافت ناحیه حرکتی مغز در موش صحرایی بررسی شد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش صحرایی بهصورت تصادفی بهچهار گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل، گروه دوم امواج MHz۹۰۰، گروه سوم امواج MHz ۱۸۰۰ و گروه چهارم امواج MHz ۲۴۵۰، بهترتیب با شدت ۱، ۲ و ۲۰ وات بر کیلوگرم، بهمدت یک ماه و روزانه ۴ ساعت دریافت کردند. در بررسی رفتاری از آزمون زمینه باز و در بررسی هیستومورفومتری اندازهگیری ضخامت ناحیه حرکتی قشر پیشانی و شمارش تعداد سلولهای لایه هرمی داخلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث کاهش معنیدار میانگین مسافت طی شده و زمان سپری شده در ناحیه مرکزی آزمون زمینه باز درگروههای تجربی، نسبت به گروه کنترل شد (۰۵/۰p˂). همچنین، در گروههای تجربی نسبت به گروه کنترل  تعداد نورونهای لایه هرمی داخلی و ضخامت قشرناحیه حرکتی لوب پیشانی مغز کاهش معنیدار نشان داد (۰۵/۰p˂). نتیجهگیری: امواج الکترومغناطیسی فرکانس پایین باعث افزایش اضطراب وکاهش فعالیت حرکتی در آزمونهای رفتاری و تغییرات هیستومورفومتری قشر پیشانی گروههای تجربی شد.  

Keywords:

امواج الکترومغناطیسی , آزمون زمینه باز , هیستومورفومتری , کورتکس مغز , لوب پیشانی