ارزیابی تاثیر محیط شهری بر انسان ها، به کارگیری علوم اعصاب در طراحی شهرها

شهرها به دلیل داشتن شبکه های اجتماعی منسجمی که توسط زیرساخت های متنوع پشتیبانی می شوند، شهرت دیرینه ای به عنوان مراکز فرهنگی، سیاسی و صنعتی دارند. از دیدگاه اجتماعی، شهرها موجب تسریع در جنبش ها و نوآوری ها می شوند که این موضوع باعث می شود آنها برای جامعه انسانی بسیار مهم باشند. درحالی که ما اغلب شهرها را بر اساس ساختمان ها یا خیابان های نمادین آن ها می شناسیم، ولی عناصر اصلی شهرها انسان ها هستند. رشد اقتصادی و فرهنگ بر اثر تلاش بشر هدایت می شود. طراحی و زیرساخت های شهر سازه هایی از تخیل بشر هستند. بر اساس ارزیابی های سازمان بهداشت جهانی تا سال ۲۰۵۰ میلادی ۷۰ درصد از جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کرد. زندگی متراکم، تغییرات آب و هوایی، رشد جمعیت، پیری و افزایش نرخ بیماری ها تنها بخشی از چالش هایی هستند که شهرها با آنها مواجه اند. امروزه با پیشرفت فناوری تاثیرات محیط مصنوع بر سلامت انسان ها بیش ازپیش آشکارشده است و طراحان محیط مصنوع در مواجهه با مشکلات پیچیده نیازمند بهره گیری از این ابزار پیشرفته هستند. پژوهش حاضر با معرفی علوم اعصاب و بسترهای استفاده از آن در محیط مصنوع، سعی در ارتقاء کیفیت طراحی بر اساس داده های بیولوژیکی انسانی دارد. در این راستا با بهره گیری از روش های استدلال استقرایی، تکیه بر نظریات بنیادین حوزه ارتباط انسان و محیط و استدلال استنتاجی، مبتنی بر داده های به دست آمده از بررسی های میدانی تاثیرات محیط بر انسان، این پژوهش رویکردی نوین را برای کاهش مخاطرات محیط شهری و ایجاد فضاهای شهری پایدار و سالم ارائه می دهد.

Keywords:

علوم اعصاب , محیط مصنوع , سلامت روان , روانشناسی محیطی