تدوین مدلی در جهت پیاده سازی استراتژی های نوآورانه در توسعه زیرساخت های حمل و نقلی

توسعه زیرساخت های حمل و نقلی، ابزاری مهم برای دستیابی به آرمان های اقتصادی محسوب می شوند. در این مطالعه، تا ثیر روش های استراتژیک ابتکاری برای بهبود سیاست حمل و نقل و چگونگی به کارگیری انان برای حل مشکلات موجود در بخش ز یرساخت ها و همچنین بهبود رشد اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش شامل پرسشنامه ای است که برای سهامداران کلیدی در شش کلانشهر ایران انجام شده است. این پژوهش بر سهامداران برگزیده از نهادهای دولتی، مشتریان خصوصی، مشاوران، و پیمانکارانی که در بخش ساختمان فعالیت می کنند، تمرکز دارد. بر اساس داده های تجربی، روش ها و استراتژی های ابتکاری ناشی از سیاست های حمل و نقلی بر روند توسعه زیرساخت های موثر اقتصاد پایدار تاثیر می گذارد، نشان داده شده است. یافته های این پژوهش، با مرتبط کردن جنبه های مختلف استراتژی های نوآورانه برای سیاست های حمل و نقل و توسعه زیرساخت ها و روابط آن ها با توسعه اقتصادی پایدار از دیدگاه ذینفعان، در توسعه زیرساخت ها نقش مهمی ایفا می کند. نتایج نشان می دهد که متغیرهای استراتژی های نوآورانه در بهبود زیرساخت حمل و نقلی نقش های مختلف و تاثیر مثبت معناداری بر توسعه پایدار اقتصادی دارند.

Keywords:

استراتژی , نوآورانه , حمل و نقل , توسعه زیر ساخت