فعالیت در سازمان های مردم نهاد ؛ برساخت شبکه ارتباطی جدید به مثابه جایگزین محدودیت های ساختاری: ارائه نظریه زمینه ای

 با نظر به اهمیت نهادهای مدنی به­ عنوان اصلی­ترین شاخص توسعه اجتماعی، پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی به مطالعه­  زمینه­ ها و دلایل رشد سازمان ­های مردم نهاد در شهر سنندج  و تجربه و درک فعالیت مدنی در نزد نمونه ای از شهروندان کرد سنندجی بپردازد. روش­شناسی پژوهش، کیفی است و داده­های کیفی در این مطالعه با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش نظریه زمینه­ای استفاده شده است. بر اساس روش­ های نمونه­ گیری هدفمند و حداکثر تنوع و لحاظ معیار اشباع نظری ۲۷ نفر از  شهروندان کرد سنندجی در این مطالعه شرکت کردند و درک و تفسیر آن­ها نسبت به دلایل و زمینه­ های فعالیت در سازمان­های مردم نهاد  مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر آن است که زمینه هایی چون ناکارآمدی دولت و نظام تدبیر در منطقه، و نابرابری اجتماعی (احساس تبعیض و عینی شدن فشار ساختاری) در حضور و مشارکت در سازمان­ های مردم نهاد  نقش دارند. در این میان، بهره ­مندی از مجاری سازمانی و رهایی از روزمرگی و معنابخشی به زندگی  به مثابه زمینه­ تسهیل گر و مسئولیت پذیری اجتماعی و کسب اعتبار اجتماعی به منزله شرایط مداخله گر عمل کرده اند. بازسازی معنایی تجربه و درک فعالان مدنی، از حضور و مشارکت در سمن­ ها بر سمن ­ها به مثابه مجرایی برای مشارکت و همبستگی اجتماعی، تغییر فرهنگی و اجتماعی و پل ارتباطی ذی­نفعان و دستگاه ­های اجرایی دلالت دارد. مقوله­ی هسته نیز بر سازمان های مردم نهاد؛ برساخت شبکه ارتباطی جدید به مثابه جایگزین محدودیت­ های ساختاری» دلالت دارد.

Keywords:

Non-Governmental Organizations , Social Responsibility , Social Solidarity , Social Inequality , Government Inefficiency. , سازمان­ های مردم نهاد , مسئولیت ­پذیری اجتماعی , همبستگی اجتماعی , نابرابری اجتماعی , ناکارآمدی نظام تصمیم سازی.