رابطه بین استرس، سلامت عمومی، معنویت وبهبود علائم بالینی در بیماران کرونایی شهرستان خرم آباد

این پژوهش با هدف رابطه بین استرس، سلامت عمومی معنویت وبهبود علائم بالینی در بیماران کرونایی شهرستان خرم آباد انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع همبستگی میباشد جامعه آماری کلیه دانشگاه علوم پزشکی لرستان بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بخش بیماری های عفونی میباشد که از آنها نمونه ای با حجم ۵۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب گردید و پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت. ابزارهای گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه استاندارد و پرسشنامه محقق ساخته علائم بالینی، پرسشنامه استرس اورلی وگیردانو((۱۹۸۰، پرسشنامه سلامت روان(۱۹۷۹)GHQ، پرسشنامه اثر معنویت گرایی آوانتس و همکاران((۲۰۰۵ بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار استنباطی ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد، نتایج پژوهش نشان داد بین استرس با بهبود علائم بالینی در بیماران کرونایی رابطه معناداری وجود دارد، بین سلامت روان با بهبود علائم بالینی در بیماران کرونایی رابطه معناداری وجود دارد، بین معنویت با بهبود علائم بالینی در بیماران کرونایی رابطه معناداری وجود دارد نتیجه گیری نهایی: نتایج پژوهش حاکی از آن است که استرس بیشترین علائم بالینی را با بیماری کرونا دارد و کمترین تاثیر گذاری متغیر معنویت بر علائم بالینی می باشد

Keywords:

استرس , سلامت عمومی , معنویت , علائم بالینی , بیماران کرونایی