اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و خودپنداره کودکان مدارس ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان و خودپنداره کودکان مدارس ابتدایی دخترانه شهرستان اندیمشک صورت گرفت. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود که از طرح گروه کنترل نامعادل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش همه کودکان دبستانی کلاس سوم تا ششم شهرستان اندیمشک بود که در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ در دبستان های این شهرستان مشغول تحصیل بودند. نمونه گیری در این پژوهش به صورت ساده چندمرحله ای بود. پیش از اجرای مداخله، هر دو گروه پرسشنامه های اضطراب امتحان و خودپنداره کودکان را تکمیل کرده و بلافاصله پس از اجرای مداخله نیز پرسشنامه های ذکرشده مجددا توسط آزمودنی های هر دو گروه تکمیل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره استفاده شد. نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد میان گروه آزمایش و گواه پس از اجرای مداخله آزمایشی تفاوت معناداری وجود داشت؛ بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش اضطراب امتحان و بهبود خودپنداره کودکان ابتدایی شده بود.

Keywords:

اضطراب امتحان , خود پنداره , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد