اثربخشی درمان شناختی- عاطفی و رفتاری الیس بر بهزیستی روانشناختی معلولین جسمی

این پژوهش با هدف تبیین اثربخشی گروه درمانی شناختی-عاطفی- رفتاری الیس بر بهزیستی روان شناختی معلولین جسمی انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلولین جسمی مرد مراجعه کننده به کلینیک های درمانی شهرستان شیراز برای درمان بود، که گروه نمونه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با استفاده از انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش ( شامل ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( شامل ۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی استفاده شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس تک عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای گروه درمانی شناختی- عاطفی و رفتاری تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش گروه درمانی شناختی- عاطفی و رفتاری به صورت معناداری باعث افزایش بهزیستی روان شناختی معلولین جسمی شد. در خصوص ابعاد بهزیستی روانشناختی نیز نتایج نشان داد گروه درمانی شناختی- عاطفی و رفتاری بر خودپذیری، ارتباط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، هدفمندی در زندگی و رشد شخصی تاثیر مثبت معناداری داشت.

Keywords:

گروه درمانی شناختی- عاطفی و رفتاری , بهزیستی روانشناختی , معلولین جسمی