ارزیابی پک سل های تزریقی و ارتباط بین هماتوکریت پک سل ها با میزان افزایش هماتوکریت در بیماران تالاسمی

زمینه و هدف: مقدار خون تزریقی در بیماران تالاسمی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و مقدار خون محاسبه شده برای بیماران بر اساس حجم دقیق واحدهای پک سل و همچنین هماتوکریت آن ها می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی پک سل ها و عوامل موثر در میزان هماتوکریت آن ها و ارتباط آن با افزایش هماتوکریت بعد از تزریق خون می باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است. مشخصات مربوط به سن، حجم، نوع ماده ضد انعقاد هموگلوبین و هماتوکریت ثبت شد و یک CBC قبل از تزریق و همچنین ۱ و ۲۴ ساعت بعد از تزریق برای اندازه گیری هموگلوبین و هماتوکریت گرفته شد. داده های حاصل توسط نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: کیسه های حاوی ماده ی ضد انعقاد CPDA-۱ هماتوکریت بیشتر از کیسه های حاوی ماده ی ضد انعقاد CPD+SAGM داشته اند و کیسه های از نوع کم لکوسیت هماتوکریت بیشتر از کیسه های از نوع معمولی داشته اند (۰/۰۵پک سل ها هماتوکریت کاهش می یابد (۰/۰۰۱هماتوکریت ۲۴ ساعت بعد از تزریق بیشتر از ۱ ساعت بعد می باشد (۰/۰۰۱پک سل از فاکتورهای مهم در میزان هماتوکریت کیسه های خون می باشد که بر میزان هماتوکریت هدف بعد از تزریق اثر می گذارند.  

Keywords:

Hematocrit , Hemoglobin , Pack cell , Thalassemia. , هماتوکریت , هموگلوبین , پک سل , تالاسمی.