بررسی رفتار بدنه سد کرخه در حین آبگیری و تحلیل نشست سد با استفاده از رویکرد عددی المان محدود توسط Seep/W و Plaxis۲D

سدها به عنوان یکی از مهمترین سازه های ژئوتکنیکی نقش قابل توجهی در مدیریت و تامین منابع آب دارا میباشند که جهت ذخیره، کنترل سیلاب و تولید انرژی برق احداث، ایجاد محیط مناسب کشاورزی، بهبود صنایع وابسته به زمین (منابع طبیعی و آب) بکار برده میشوند. مطالعه حاضر سعی گردیده است تا با استفاده از روش عددی المان محدود (FEM) و نرمافزارهای Plaxis۲D و Seep/W برای ارزیابی و سنجش رفتار بدنه سد کرخه در حین آبگیری و تحلیل نشست سد استفاده شده است. برپایه نتایج بدست آمده مشخص گردیده است که سد کرخه حین آبگیری برای حالت اشباع؛ همزمان با افزایش آب پشت سد در مدل مقدار فشار آب و هد نیز بیشتر میشود. با افزایش هد کانتورهای نشان دهنده هد در بدنه سد نیز تغییر میکند. در تحلیل بلند مدت برای مدت ۱۰ ساله، بیشترین میزان افت هد با توجه به پایین بودن مقدار ضریب نفوذپذیری در هسته سد اتفاق اقتاده است. با توجه به اینکه در مدت زمان ۱۰ سال سطح آب در شرایط مرزی بالادست افزایش می یابد در بدنه سد نیز در هر مرحله مقدار سطح آب باید افزایش بیابد. این مسئله سبب گردیده تا تمرکز تنش ها و تغییرشکلها در بخش تاج بیشتر شود. باتکیه بر نتایج مدلسازی وضعیت نشست پذیری سد مشخص نموده که عمده تمرکز کرنش پلاستیک در بدنه سد در بخش هسته و تاج بوده و در بالادست سد در بخش مخزنی آن نیز کرنش محوری مشاهده شده است.

Keywords:

مهندسی ژئوتکنیک , سدهای خاکی , رفتار آبگیری , رویکرد عددی , تحلیل نشست سد , Plaxis۲D , .Seep/W