تاثیر سازماندهی عناصر نیمه ثابت در معنی دار کردن محیط های پیاده شهری از طریق تحلیل رفتاراستفاده کنندگان از فضا(نمونه موردی: پیاده راه چهارباغ عباسی اصفهان)

پیاده راه ها به عنوان بخشی از فضا های عمومی، نقش مهمی در رفع نیاز های انسان ایفا می کنند. بسیاری از نظریه پردازان پیاده راه را به عنوان یکی از اجزای اصلی یک سیستم شهری می دانند، زیرا در کنار نقش کارکردی باعث افزایش اجتماع پذیری در فضاهای شهری می شوند. بنابراین به منظور پویایی و برای رفع نیاز های مردم، باید به رفتار های شکل دهنده فضا ها توجه کرد و آن ها را مورد بررسی قرار داد. پژوهش حاضر، یک تحقیق می دانی با رویکرد توصیفی -تحلیلی است. برای تدوین چارچوب نظری، از روش اسنادی و برای تحلیل شاخص ها از نرم افزارSPSS استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد نیاز های انسانی نتیجه تاثیر رفتار بر فضا و محیط است و قابلیت محیط، زمینه ساز انجام رفتارهاست و از سویی دیگر، ارتقای کیفی مکان و معنی دار کردن محیط و تاثیر مولفه های آن بر قلمرو ها و الگو های رفتاری صرفا مفهومی کمی و تکنیکی نبوده، بلکه با مفاهیم کیفی نیز در ارتباط است.

Keywords:

محیط , معنا و مکان , قرارگاه رفتاری , تحلیل رفتار استفاده کنندگان