بررسی دقت استنادهای استفاده شده در پایان نامه های دانشجویان کارشناسی ارشد و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال های ۱۳۸۵ لغایت ۱۳۹۱

زمینه و هدف: پایان نامه ها به عنوان یک منبع علمی بوده و نحوه استناد دقیق به پایان نامه ها با اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نحوه استناد های مورد استفاده در پایان نامه های دانشجویان پزشکی و کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال های ۱۳۹۱- ۱۳۸۵ انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۲۷۵ پایان نامه کارشناسی ارشد و پزشکی دفاع شده در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از سال ۱۳۸۵ تا پایان سال ۱۳۹۱، با روش سرشماری مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات مرتبط با منابع مورد استفاده در پایان نامه ها شامل اشکالات مرتبط با استناد از نظر نوع و فراوانی منابع مورد استفاده، روش استناد، دقت و نوع اشکال در هر منبع، با استفاده از چک لیست مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از ۲۷۵ پایان نامه مورد بررسی، ۲۷ مورد پایان نامه کارشناسی ارشد و ۲۴۸ مورد پایان نامه پزشکی بود. هشت پایان نامه کارشناسی ارشد (۶۲/۲۹%) و ۷۴ پایان نامه(۸۳/۲۹%) پزشکی فاقد اشکال بودند. میانگین تعداد خطا در پایان نامه های کارشناسی ارشد ۸۸/۶±۵۶/۷ و در پایان نامه های پزشکی ۲۳/۱۴±۹۲/۸ بود. از نظر فراوانی بیشترین خطا مربوط به اشتباه در منبع نویسی کتب لاتین و مقالات لاتین بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد نحوه استناد در پایان نامه های کارشناسی ارشد و پزشکی مطلوب نمی باشد و برنامه ریزی و برگزاری کلاس های آموزشی در این زمینه برای دانشجویان و اساتید مربوطه ضروری است.

Keywords:

Citation , Dissertation , Persian book , Latin book , Latin article , استناد , پایان نامه , کتب فارسی , کتب لاتین , مقالات لاتین