مقایسه و بررسی برخی از تجارب بازآفرینی بافت های شهری ایران و جهان در جهت ارتقای کیفیت زندگی

امروزه باززنده سازی فضاهای شهری، فرایندی ضروری جهت پایداری و بهبود کیفیت آن است. فضاهای شهری از دیرباز تاکنون بستر کالبدی جهت تعاملات اجتماعی مردم بوده اند. تغییر و تحول بافت های شهری امری اجتناب ناپذیر و طبیعی است. یکی از این تحولات، فرسودگی بافت های شهری با گذشت زمان است که امروزه به یک معضل در اکثر شهرها تبدیل شده. در راستای کاهش مشکلات و معضلات بافت های فرسوده شهری، موضوع ساماندهی از طریق رویکردهای متفاوتی چون بازسازی، باززنده سازی، نوسازی، توسعه مجدد و در نهایت بازآفرینی مطرح شده است. امروزه در کشورهای پیشرفته، اقدامات مناسبی در مورد بازآفرینی فضاها صورت می گیرد. این پژوهش با چنین رویکردی و با هدف مقایسه بین تجربیات و اقدامات داخلی و خارجی و چگونگی اجرای آن ها، انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی است و نمونه های مورد مطالعه (نمونه های خارجی و داخلی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش، ارائه راهبردها و سیاست هایی است، که تحت برنامه ریزی صحیح، بتوان به وضعیت آشفته اقدامات بازآفرینی در فضاهای مختلف شهرها، سر و سامان داد.

Keywords:

بازسازی , باززنده سازی , نوسازی , توسعه مجدد , بازآفرینی , بافت های شهری , تجارب داخلی و خارجی