برآورد انتشار دی اکسین ها و فورانها (آلاینده های صنعتی آلی پایدار) در صنایع فولاد کشور

کنفرانسیون استکلهم در خصوص پژوهش و کنترل 12 ماده شیمیایی که عنوان آلاینده آلی پایدار را به خود اختصاص داده اند و عوارض کوتاه مدت و بلند مدت بر سلامت انسانها دارند می باشد که در سال 1380 سند آن توسط جمهوری اسلامی ایران امضاء گردید از رده خارج کردن و حذف کامل دوازده ماده بسیار سمی، پایدار و خطرناک از جمله دی اکسین و فوران از برنامه های اصلی این کنوانسیون می باشد. با توجه به لزوم برنامه ریزی برای بهبود عملکرد زیست محیطی کشور در راستای سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران و هم زمان شدن این زمان بندی با تعهدات مرتبط با این کنوانسیون، انجام مطالعات کارشناسی جهت تعیین وضعیت موجود به منظور طراحی برنامه های مناسب برای رسیدن به اهداف متصوره کنوانسیون ضروری می باشد. منابع اصلی تولید دی اکسین و فوران شامل سوزاندن مواد زائد بصورت کنترل شده و کنترل نشده، صنایع فلزی آهنی و یا تولید فلزات غیر آهنی، تولید محصولات معدنی، صنایع چوب و کاغذ، نیروگاههای مولد برق یا نیروگاههای حرارتی، وسایط نقلیه، فرآیند های احتراقی کنترل نشده می باشد. با توجه به اینکه براساس برنامه های کلان کشور افزایش تولید در صنایع فولاد مورد توجه قرار گرفت. در این مطالعه برآورد اولیه از میزان تولید دی اکسین و فوران در صنایع فولاد کشور به عنوان یکی از زیر بخشهای اصلی تولید این دو ماده ارایه خواهد شد و براساس آن پیشنهاداتی جهت کنترل و کاهش انتشار این مواد در صنایع فولاد کشور و نحوه برآورد آن در سایر گروههای صنعتی مورد اشاره قرار می گیرد.