اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و تزریق آیریزین بر میزان BDNF و حافظه فضایی موش های سوری نر
Publish place: Journal of Sport Physiology، Vol: 12، Issue: 46
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 402
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSP-12-46_008
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
این پژوهش با هدف تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی و تزریق آیریزین بر میزان فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز و حافظه فضایی موشهای سوری نر انجام شد. بدین منظور، ۱۹ سر موش نر (میانگین وزن برابر با ۱۸ گرم و سن پنج هفتگی) به طور تصادفی به گروههای کنترل، شم تزریق، تمرین مقاومتی و گروه تزریق آیریزین تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته و هفتهای سه جلسه روی نردبان مخصوص به ارتفاع ۲/۱ متر با وزنه ای معادل ۵۰ درصد وزن بدن تمرینات خود را شروع کردند. وزنه به تدریج افزایش یافت و به حدود ۲۰۰ درصد وزن آن ها در هفته پایانی رسید. تزریق آیریزین نیز سه جلسه در هفته انجام شد. برای اندازهگیری آیریزین و فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز پلاسما از روش الایزا و برای ارزیابی حافظه فضایی از ماز بارنز استفاده شد. یافته ها همبستگی مثبت و معناداری را بین آیریزین و فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز نشان داد (r = ۰.۶۶،۰.۰۱ P =). همچنین، میزان آیریزین پلاسمای خون در گروه های تمرین و تزریق آیریزین نسبت به گروه کنترل افزایش معنا دار داشت (F = ۱۴.۲۵،P = ۰.۰۰۱ ) و این میزان در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه تزریق آیریزین بیشتر بود، اما میزان حافظه فضایی (F = ۰.۵۴۶، P = ۰.۶۵۸) و فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز پلاسما (F = ۰.۵۸۴،۰.۶۳۵P =) در هیچ یک از گروه ها تفاوت معنا داری را نشان ندادند. از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که هشت هفته تمرین مقاومتی و تزریق آیریزین بر میزان فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز خون و حافظه فضایی اثر معنادار ندارد، اما میزان آیریزین خون را به صورت معنا داری افزایش می دهد.
Keywords:
Authors
مریم مردانی سلمی
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه اصفهان
جلیل رئیسی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه اصفهان
فهیمه اسفرجانی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه اصفهان
سعید زمانی
استادیار علوم تشریح و بافت شناسی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :