تحلیل معناشناختی «توجه به علم خدا و آثار آن در رفتار انسان» از دیدگاه آیات و روایات
Publish place: Quranic Doctrines، Vol: 10، Issue: 17
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 174
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-10-17_006
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
از دیدگاه آیات و روایات، «توجه انسان به علم خدا» آثاری مبارک برای او دارد. در میان این آثار، تاثیرات اخلاقی این موضوع چشمگیرتر به نظر می رسد. «توجه به علم خدا»، هم سبب «پرهیز از رذایل» است و هم «آراستگی به فضایل». مقصود از «پرهیز از رذایل»، ترک «گناه، ظلم، هواپرستی و مانند آن» است. تعدادی از مصادیق جزئی تر این موضوع در آیات و روایات نام برده شده است؛ مانند: پرهیز از بخل، بدگویی، تهمت، خیانت، خودستایی و ریا. با بررسی آیات و روایات، رابطه میان کلیدواژه های این حوزه معنایی، قرار داشتن همه آن ها در خویشتن داری انسان از گناهان و رذایل است. میان این حوزه معنایی و برخی دیگر از حوزه های معنایی، رابطه ای نزدیک وجود دارد؛ مانند رابطه «آثار توجه به علم خدا» و «آثار ذکر الله» که عموم و خصوص من وجه است.
Keywords:
Authors
عبدالهادی مسعودی
استادیار دانشگاه قرآن و حدیث
عبدالحسین کافی
دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی