علم امام(علیه السلام) به قرآن و چگونگی آن

از دیدگاه امامیه امام معصومu دانشی الهی دارد، از این رو نقش هدایتگری او ظاهر تا باطن جامعه و همه انسان ها را دربرمی گیرد. آیات و روایات علم الهی ائمهM را به روشنی اثبات می کنند. مقاله حاضر یکی از منابع این علم را تحلیل می کند. احادیث، قرآن را از منابع مهم آگاهی و علم گسترده امام بیان کرده اند. ائمه اطهارM آگاهی به حقایق و بطون قرآن را از پیامبر اکرمN فرا گرفته و در کارکردی تبیینی به تفسیر و تحلیل آموزه های قرآنی پرداخته اند. بنابراین امامM فصل الخطاب اختلافات و بازگوکننده تعالیم نبوی است. با این همه، درک حقایق قرآن مجاری گوناگونی دارد که خداوند به دلیل جایگاهی که برای امام مقرر کرده است، او را از آن بهره مند می سازد.

Keywords:

قرآن , امامت , علم امام به ظهر و بطن