واکاوی معنای «دین» در کاربردهای قرآنی آن
Publish place: Quranic Doctrines، Vol: 9، Issue: 15
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 215
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-9-15_002
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1400
Abstract:
در قرآن، ماده «دین» و مشتقات آن ۱۰۱ بار و در سه معنا به کار رفته است: آیین و شریعت، جزا و پاداش، بدهی و قرض. معنای نخست زمانی است که این ماده به هیئت «دین» درآمده است و در معنای دوم بر وزن اسم مفعول «مدین» و ترکیب مضاف و مضاف الیه «یوم الدین» (روز جزا و قیامت) آمده است و معنای سوم هنگامی است که به صورت «دین» می آید. در این میان در چهار آیه (ذاریات/ ۶ ؛ انفطار/ ۹؛ تین/ ۷؛ ماعون/ ۱) که در آنها واژه «دین» به کار رفته است، بیشتر مترجمان و مفسران، بر خلاف سایر موارد کاربرد این واژه، آن را به معنایی غیر از «آیین و شریعت» دانسته اند. اما بررسی دقیق این آیات و فهم سباقی و سیاقی آنها ثابت می کند که در این موارد به ویژه در سه آیه اخیر نیز همانند دیگر موارد استعمال واژه «دین» در قرآن، به همان معنای آیین و شریعت و خصوص دین اسلام است و در سوره ذاریات این معنا برتری دارد.
Keywords:
Authors
عباس اسماعیلی زاده
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد