مطالعه جامعه شناختی ارتباط بین دینداری و سبک زندگی زیست محیطی (موردمطالعه: زنان و مردان متاهل شهر سنندج)

امروزه سبک زندگی زیست محیطی در قالب روش زندگی مردم، اثرات فرهنگی و اجتماعی متنوعی در افراد جامعه بر  جای گذارده است. اهمیت موضوع یادشده تا حدی است که در عصر حاضر از آن به عنوان معمار هویت یاد می شود. لذا پرداخت به موضوع یادشده با لحاظ سازه تاثیرگذاری چون دینداری که با جامعه ایرانی درآمیخته است، اهمیت مضاعفی دارد. در همین راستا، تحقیق  حاضر با تکیه به رویکرد متعارف علمی  و با استفاده از تکنیک پیمایشی و فرمول نمونه گیری کوکران در بین ۵۳۲ نفر از زنان و مردان متاهل شهر سنندج به اجرا درآمده است. نتایج نشان داد که میانگین سبک زندگی زیست محیطی در بین جامعه آماری مورد مطالعه در حد متوسط  به بالا بوده است؛ همچنین، نتایج حاصل از رگرسیون خطی گام به گام نیز نشان داد که در میان ابعاد سه گانه دینداری بعد مناسکی و بعد تجربی وارد مدل نهایی شده و بعد پیامدی دینداری از مدل خارج شده است. در مجموع دو بعد مناسکی و تجربی توانسته اند حدود ۱۶ درصد از واریانس متغیر سبک زندگی زیست محیطی شهروندان را تبیین نمایند.

Keywords:

سبک زندگی زیست محیطی , دینداری , دینداری مناسکی , دینداری تجربی , دینداری پیامدی , سنندج