نقش رهبر تحولگرا با تفکر راهبردی در آموزش خلاق هنری

خلاقیت ترکیب ایده ها و مفاهیم و طرحهای موجود از طریق تجدید ساختار و ترکیب، به نحوی جهشی و غیرهمنتظره است اساسا "فهم" مستلزم بکارگیری ترکیبی از بازنمایی ذهنی و هوشهای مختلف ویژه است. تربیت خلاق در جریان آموزش باعث ایجاد شخصیت هایی دارای ویژگیهای مطلوب در جامعه خواهد شد و راه تعالی به سوی دستیابی به سوی توسعه انسانی را هموار و باعث بازآفرینی فرهنگ، اخلاق و اعتلای آگاهی میشود. تفکر راهبردی نیاز به خلاقیت و نوآوری دارد تا بتواند بیان کند چه چیزی و چرا باید در فرایند تصمیم گیری درنظر گرفته شود. به گفته "ابل وایزمن" انقلابها هرچند اصیل باشند، تا به فرهنگ تبدیل نشوند، ماندگار نمیشوند. نهادینه شدن پدیده خلاقیت به عنوان یک فرهنگ مستلزم آن است تا تفکری راهبردی در این زمینه وجود داشته باشد. ادراک حمایت از نوآوری و توانمند سازی روان شناختی منابع مهمی برای خلاقیت هستند، و رهبران تحولگرا با حمایت از این دو عامل پیروانشان را توانمند کرده و یک فضای نوآورانه در سازمان برقرار میکنند. رهبر سعی میکند ارتباط فردی با کارکنان برقرارکند. برای بروز خلاقیت باید بستری مناسب برای رشد و توسعه خلاقیت آماده ساخت. یکی از این زیرسازی ها رفع موانع موجود است. موانع همانند بلوک هایی هستند که مانع عملکرد مهارتهای خلاقیت میشوند. رهبران تحولگرا با تفکر راهبردی که توانایی حل خلاق مسائل پیش بینی نشده را دارند، میتوانند برای افزایش سطوح آموزش خلاق بستری مناسب را فراهم کنند و لازمه رشد خلاقیت را با شناسایی عوامل بازدارنده ظهور خلاقیت فراهم کنند. رفع موانع خلاقیت یکی از وظایف اصلی رهبر تحولگرا با تفکر راهبردی است. پژوهش حاضر، از نوع پژوهش کیفی، توصیفی و غیرتعاملی است. برایناساس، این پژوهش به دنبال یافتن مفهوم خلاقیت، آموزش خلاق و رابطه آنها با تفکر راهبردی و رهبر تعاملگرا است. نحوه گرداوری اطلاعات در این پژوهش، به صورت کتابخانه ای(کتاب، مقاله، سایت)می باشد.

Keywords:

هوش , خلاقیت , آموزش خلاق , تفکر راهبردی , رهبر تعامل گرا