عوامل ترویج کننده سواد مالی نوجوانان

سواد مالی را میتوان توانایی فرد برای شناخت، تحلیل، مدیریت و تبادل امور مالی تعریف کرد (ویت آل۲۰۰،۱ ). سواد مالی به دانش و مهارت های لازم برای حل چالش های مالی و تصمیمات روزمره گفته می شود. سواد مالی در سطح کلان نشان می دهد که شهروندان به حد کافی برای مقابله با موقعیت های مالی و معاملات روزمره در محیط کار آماده هستند. داشتن سواد مالی کم موجب تصمیمات کمتر مطلوب شده و درمجموع به کاهش سطح رفاه مصرف کننده منتهی شده و پاسخ به نیاز مالی مصرف کننده را سخت و دشوار می سازد. یافته ها نشان می دهد که داشتن سواد مالی کم با تمایل مصرف کننده به دوری از فرایندهای تصمیم گیری ارتباط دارد. سواد مالی کم، موجب شکل گیری رفتارهای متفاوت و کاهش سطح رفاه می شود (هیلگریت ۲و همکاران، ۲۰۰۳ ; لوساردی و میچل ۲۰۰۷ ، ). به علاوه سنجش سواد مالی جوانان با توجه به کسب دانش و مهارت های لازم، پایه و اساسی برای شکل گیری رفتارهای مالی و رفاه می باشد (بورلی و بورخانلنر ۲۰۰۵، مارتین و اولیوا، ۲۰۰۱) بسیاری از مطالعات تاثیر تحصیلات را بر سواد مالی (دلوین و تمپلتون ، ۲۰۰۶ ادمیسنون و گیلیت ۲۰۰۶) و روش های موثر برای عرضه سواد مالی را مورد بررسی قرار دادند (سروون و کاستنر ۲۰۰۸،۸ ). همچنین بسیاری از محققان به بررسی شاخص های سواد مالی نوجوانان پرداخته و سواد را نتیجه آموزش رسمی تعریف کردند. بنابراین اطلاعات کمی درمورد ارتباط سواد مالی و سایر عوامل وجود دارد. همان طور که گفته شد، تاثیر ترویج سواد مالی و سایر عوامل نظیر تجارب مالی و نگرش ها به پول بر سواد مالی نوجوانان هدف این پژوهش می باشد.