نقد روانشناختی اشعار و بررسی ابعاد شخصیتی منوچهر نیستانی

امروزه نقد روانشناختی به دلیل بازخوانی احوالات و شخصیت و افکارات شاعر و نویسنده، کارکردقابل توجهی را در میان انواع نقد پیدا کرده و موضوعی نسبتا نوین تلقی می شود. نقد و کنکاش شعر دورهمعاصر، بازتاب تصاویری از واقعیات اجتماعی و به ویژه تاثیر آن بر روحیات شاعر است. از میان شاعرانبرجسته و مطرح، منوچهر نیستانی می باشد که با آثار خود توانسته است طنین غمانگیز خود را به گوشمخاطبانش برساند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی و نقد روانشناختی اشعارنیستانی پرداخته است، حاکی از این میباشد که نیستانی یکی از شاعران دوره معاصر، با انعکاس آلام وآمال جامعه و ترسیم خفقان حاکم بر اجتماع، همدردی و نوعدوستی خود را ابراز می دارد. او با ترسیممضامینی همچون استبداد، سیمای فقر و کارگر، سکوت در برابر اوضاع نامطلوب و... به بازخوانی نقدروانشناختی قدم می گذارد و با استمداد از انواع مکانیزم های دفاعی روانی، ویژگی های روانشناختی اشعارخود را به نمایش می گذارد. از میان انواع مکانیزم های دفاعی، واپس زنی، فرافکنی، دلیل تراشی وهمانندسازی، از بسامد بالایی در میان سخنان ناب نیستانی انعکاس یافته است و به طور کلی اشعار نیستانیرابطه تنگاتنگ اجتماع و روان فرد را نمایان می کند و بازتاب دهنده ابعاد روانشناختی شخصیتی اوست.

Keywords:

نقد روانشناختی , احوالات , شخصیت , ادبیات معاصر , شعر , منوچهر نیستانی