مطالعه عددی سامانه گرمایش از کف در اتاقی دارای پنجره و تحت تاثیر تابش خورشید

آسایش حرارتی ساختمان یکی از مهم ترین مسائلی است که امروزه مهندسان با آن روبه رو هستند. ازآنجا که بخش چشم گیری از انرژی مصرفی کشور صرف سامانه های گرمایش و سرمایش ساختمان هامی شود، لذا لازم است عملکرد این سامانه ها مورد بررسی قرار گیرد. سامانه تابشی گرمایش از کف به عنوان مدرن ترین روش گرمایشی به دلیل تامین بهترین شرایط آسایش حرارتی و کاهش انرژی مصرفی، شناخته شده است. در این پژوهش با استفاده از شبیه سازی عددی به محاسبه حداقل شار موردنیاز برای رسیدن به آسایش حرارتی بر اساس استاندارد ایزو ۷۷۳۰ در ساعات مختلف سردترین روز سال ( ۱۱ فوریه ۲۰۲۰ ) در اتاقی در شهر تهران مجهز به سامانه گرمایش از کف با ابعاد ۳در ۳در ۳ مترمکعب با ۳ دیوار و سقف عایق و یک دیوار دارای پنجره جنوبی که در تماس با هوای خارج است، به وسیله نرم افزار فلوئنت ۲۰ ، با استفاده از مدل آشفتگی کی - اپسیلون باز نرمال سازی، تشعشعی مختصات گسسته و ریتریسینگ پرداخته شده است. برای صحت سنجی نتایج پژوهش از اعتبارسنجی با استفاده ضرایب انتقال حرارت کارادگ استفاده شده است. در پایان قابل مشاهده است که با طلوع خورشید از سهم شار گرمایی تولید شده توسط سامانه گرمایش از کف کم شده و در ظهر (ساعت ۱۰ تا ۱۴ ) به سامانه گرمایشی نیازی نیست و هنگام غروب دوباره مقدار شار موردنیاز افزایش می یابد، همچنین حداکثر اختلاف شار حرارتی لازم بین حالت های وجود و عدم وجود تابش خورشید تا ۶۵ وات می رسد

Keywords:

تابش مستقیم خورشید , سامانه گرمایش از کف , دمای متوسط اتاق , شار حرارتی , شبیه سازی عددی