رابطه معرفت و عبادت از دیدگاه ملاصدرا
Publish place: Journal of quran theology، Vol: 6، Issue: 10
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 154
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQT-6-10_003
تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400
Abstract:
ملاصدرا با قائل شدن به دو قوه عقل نظری و عقل عملی برای نفس، سعادت حقیقی انسان را درگرو کمال آن دو قوه معرفی می کند. ایشان با محور قرار دادن اصل وجود می خواهد ارتباط انسانرا با خویشتن، جهان و خدا، به گونه ای تبیین نماید تا سعادت او و کمالش تامین شود. از نظرایشان، نفس معرفت یافته وقتی به ذات حقیقی خود برمی گردد، به بهجت و سروری وصف ناپذیرمی رسد که عبادت برای او صدور فعل آزادی و حریت از مشتهیات و تمنیات بدن بوده و اینهمان سعه وجودی در حکمت متعالیه است. نگاه ظاهرگرایانه به مفهوم عبادت و دور شدن ازوجه تربیتی و انسان سازی دین یعنی عقلانیت و معرفت، می تواند ریشه بحران انسانیت و سقوطآن به مرتبه حیوانیت باشد. در این پژوهش که از نوع کتابخانه ای بوده، رابطه بین معرفت وعبادت از نظر ملاصدرا بررسی و تحلیل شده و میزان هماهنگی دیدگاه ایشان با آیات قرآنیارزیابی گردیده است. با تبیین این رابطه عامل پیونددهنده عقل و دین یعنی مسئله سعادتو شناسایی عوامل موثر در تکامل نفس روشن می شود. با بررسی انجام شده در این پژوهش،این نتایج حاصل شد که معرفت و حکمت را هیابی به ملکوت و عالم حقایق موجودات و حیاتحقیقی انسان یعنی حیات معقول است. مسیر نفس به این حیات، کسب فضیلت عدالت، ازطریق اعتدال در قوای بدنی و حسی است که این جز با بندگی و عبادت میسر نیست؛ یعنی تزکیهبستر تفکر بوده و عبادت بهترین ابزار برای تزکیه است. بر این مبنا، انسان عالم و عابد به سعادتحقیقی نائل می گردد.
Authors
غلامرضا افشون
دانش آموخته دکترای تخصصی فلسفه اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
عزیزاله افشارکرمانی
دانشیار گروه فلسفه اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز