تغییرات عملکرد تولیدمثلی میش های لک و ترکی قشقایی با استفاده از eCG در شرایط پرورش عشایری

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر دزهای گوناگون (equine Chorionic Gonadotropin = eCG( eCG) بر فعالیت هایتولیدمثلی میش های لک و ترکی قشقایی در فصل بهار انجام شد. در این پژوهش ۷۵ راس میش لک قشقایی و ۷۵ راس میشترکی قشقایی (۳ تا ۴ سال) به ترتیب با میانگین وزنی ۱/۱۸±۵۵ و ۲/۲±۵۸ کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی هر کدام به ۵ گروه تیماری تقسیم شدند. چرخه ی فحلی میش ها با اسفنج های حاوی پروژسترون در یک دوره ۱۴ روزه هم زمان سازی شد. در هر نژاد یک روز قبل ازبرداشت اسفنج، به گروه های دوم، سوم، چهارم و پنجم به ترتیب ۳۰۰، ۴۰۰، ۵۰۰ و ۶۰۰ واحد بین المللی eCG به صورت عضلانی تزریق گردید و گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که حدود ۴۸ ساعت بعد از برداشت اسفنج، همه میش ها در گروه سومو چهارم نژاد لک قشقایی و گروه های سوم، چهارم و پنجم در نژاد ترکی قشقایی علایم فحلی را نشان دادند. در هر دو نژاد درصد میش هایآبستن در گروههای مختلف تیماری اختلاف معنیداری نداشت (P>۰/۰۵(. هر دو نژاد گروه های دریافت کننده eCG نسبت به گروه شاهد درصد دوقلوزایی بالاتری داشتند و با افزایش دز eCG، تعداد میش های دوقلوزا نیز افزایش پیدا کرد. نتایج این مطالعه به طور کلینشان داد که میش های لک و ترکی قشقایی به ترتیب دزهای ۴۰۰ و ۵۰۰ واحد بین المللی eCG، بیشترین تاثیر را در افزایش میزان آبستنی و دوقلوزایی در فصل بهار داشت.

Keywords:

گونادوترپین جفت اسب سانان , میزان آبستنی , میزان دوقلوزایی , میش لک قشقایی , میش ترکی قشقایی