بررسی نقش میانجی قابلیت های پویا در رابطه بین مدیریت منابع انسانی الکترونیک (e-HRM) و اثربخشی مدیریت منابع انسانی

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش میانجی قابلیت های پویا در رابطه بین مدیریت منابع انسانی الکترونیک و اثربخشی مدیریت منابع انسانی بود که به روش پیمایشی و مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری در محیط نرم افزاری Lisrel ۸.۸ انجام شد. نمونه آماری پژوهش حاضر را ۱۵۰ نفر از کارکنان شاغل در حوزه اداری- منابع انسانی دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان تشکیل دادند که به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های محقق ساخته مدیریت منابع انسانی الکترونیک، اثربخشی منابع انسانی و قابلیت پویا جمع آوری گردید؛ پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت که این مقدار برای هریک از پرسشنامه ها به ترتیب به میزان ۰/۹۲، ۰/۸۹ و ۰/۸۷ به دست آمد. روایی پرسشنامه نیز با استفاده از روایی محتوا مورد تائید قرار گرفت. نتایج نشان داد مدیریت منابع انسانی باعث افزایش اثربخشی مدیریت منابع انسانی می شود. ولی تاثیر آن از طریق قابلیت های پویای سازمان به صورت قابل توجهی بهبود می یابد.

Keywords:

قابلیت های پویا , مدیریت منابع انسانی الکترونیک , مدیریت منابع انسانی , اثربخشی