راهکارهای طراحی اقلیمی در مرمت بناهای سنتی و معماری ساختمان های جدید الاحداث (مطالعه ی موردی ۲ شهرسنتی اردبیل)

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PAYA-2-21_012

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1400

Abstract:

شرایط اقلیمی به دلایل زیادی مانند کمبود سوخت های فسیلی و آلودگی هوا توسط سوخت های فسیلی در صدر اولویت های توجه معماران جهت ساخت فضاها به شمار می رود. یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده محیط زیست در جهان و بخصوص در کشورما ایران به خصوص در مناطق سرد و کوهستانی، مصرف انرژی های فسیلی در فضاهای مسکونی برای تامین گرمای فضای خانه است. همانطور که نیاکان ما برای حفظ حیات ما کوشیده اند ما نیز وظیفه داریم تا با صرفه جویی در مصرف انرژی این میراث گرانبهای زمین را به نسل های بعد منتقل کنیم. طراحی معماری اقلیمی به عنوان مهمترین و اصولی ترین روش در صرفه جویی انرژی و پایدارنگه داشتن فضاها از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است. با شناخت دقیق تر اقلیمی و زیست اقلیمی که سبب افزایش آگاهی از موقعیت اقلیمی شهر اردبیل برای طراحان و معماران و بهره گیری از این جداول و شرایط آسایش هنگام طراحی باعث کاهش مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایشه ساختمان ها در این منطقه خواهد شد. هدف پژوهش حاضر بررسی بهینه طراحی ساختمان هایی با معماری همساز در اقلیم سرد و کوهستانی اردبیل می باشد که با شناخت اصول و ضوابط بکار رفته شده در بناهای سنتی و اسلامی کشور و جدید الاحداث، دیوارهای پیشرفت معماری مدرن را بر پایه ی تجربیات گذشتگانمان مستحکمتر نماییم. بی تردید می توان گفت که و ضوابط بکار رفته در بناهای تاریخی و سنتی ایران نمونه بارزی از معماری پایدار در کشور ما بوده است و رعایت آنها گامی در جهت حفظ طبیعت و انرژی برای آیندگان خواهد بود. روش تحقیق به صورت علمی- ترویجی می باشد و هدف پژوهش نیز معرفی معیارها و ضوابط معماری پایدار و رعایت اصول طراحی اقلیمی به کار رفته در معمرای اسلامی ایرانی و بالاخص به صورت مطالعات موضوعی در معماری سنتی ایران و جدیدالحداث در شهراردبیل می باشد.

Authors

سعید بیرامی سوسهاب

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران (اردبیل)، ایران