بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر حافظه کاری، تاکیدی بر دانش آموزان دیرآموز در شهر تهران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر حافظه کاری دانشآموزان دیرآموز بود. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرحپیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دیرآموز پایه سوم تا پنجم ابتدایی شهر تهران تشکیلداده اند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود، بدین صورت که از بین مناطق ۲۲ گانه تهران، به طور تصادفی منطقه ۲ و ۵ انتخاب و از بین دبستان های غیردولتی این مناطق، به طور تصادفی ۵ دبستان انتخاب شد و بر اساس ملاک های ورود و خروج ۴۰ نفر به طور تصادفی به عنوان گروه نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت آموزش با تمرینات توانبخشی شناختی (مدل سلسله مراتبی سولبرگ و ماتیر) قرار گرفتند. همچنین جهت آزمون فرضیات از نرم افزار SPSS استفاده گردید. نتایج نشان داد تاثیرتوانبخشی شناختی بر حافظه کاری در میان دانش آموزان دیرآموز معنادار است.

Keywords:

توانبخشی شناختی , حافظه کاری , دانشآموزان دیرآموز , تهران