مقایسه ی آزمون پرتونگاری و بازرسی با پرتوهای فرابنفش در شناسایی طرح های نهان و آسیب های تابلوهای نفیس

تابلوهای هنری که سرمایه های ارزشمند فرهنگی در هر کشوری هستند، همواره با خطراتی مانند پارگی، خراشیدگی و از بین رفتن رنگدانه ها تهدید می شوند. حوادث طبیعی، جابجایی غیر مسئولانه، قرار گرفتن در معرض نور و تغییرات درجه حرارت، عوامل ایجاد این خطرات هستند. می توان از روش های مختلف غیر مخرب مانند آزمون پرتونگاری و بازرسی با پرتوهای فرابنفش برای تشخیص محل آسیب ها بدون صدمه به تابلوها استفاده کرد. در پرتونگاری به دلیل نفوذ اشعه ایکس به سطوح زیرین، علاوه بر طرح کلی تابلو، اطلاعاتی در مورد نقوش پنهان و آسیب های عمقی بدست می آید. در بازرسی با پرتوهای فرابنفش بسته به نوع و ماده ی رنگ بکار رفته اطلاعاتی در مورد خراش ها و آسیب های سطحی بدست می آید. تصاویر هر دو روش اطلاعات خوبی در اختیار متخصصین مرمت قرار می دهد، ولی اشکالاتی مانند عدم وضوح تصاویر و تاریک دیده شدن بعضی رنگ ها زیر پرتوهای فرابنفش تشخیص ناحیه ی آسیب را دشوار می کند. استفاده از روش های پردازش تصویر به عنوان ابزار کمکی برای افزایش کنتراست تصاویر، مناسب است. در این تحقیق از صافی گابور برای افزایش کیفیت و کاهش عدم وضوح تصاویر استفاده شده است؛ صافی گابور از سطح آستانه ی خودکار بر مبنای انحراف و میانگین اطلاعات پیکسلی تصاویر استفاده می کند. تصاویر بازسازی شده توسط صافی گابور در شناسایی طرح های نهان و محل آسیب ها موثر هستند.

Keywords:

پرتونگاری , پرتوهای ماوراء بنفش , طرح ها و آسیب های پنهان , تابلوهای نفیس هنری , صافی گابور , پردازش تصویر