تحلیل تفاوت بلاغی زبان عبارت و اشارت در نثر عرفانی خواجه عبدالله انصاری
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 214
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DORRE-10-37_003
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
Abstract:
خواجه عبدالله انصاری خالق آثار برجستهای است که سبک جدیدی از نثر را رقم زده است، اما آثار خواجه همگی بر یک شیوه نیست و تفاوت زبان عبارت و اشارت را میتوان در دو دسته از آثار وی مشاهده کرد. برخی از آثار خواجه مانند «صدمیدان» با هدف تعلیم مبانی عرفانی نوشته شده و برخی دیگر از جمله «الهی نامه» از نوع ادب غنایی است. مقاله حاضر کوشیده است با مقایسه ویژگیهای بدیعی و بیانی دو اثر برجسته از این نویسنده صاحب سبک، الهینامه و صدمیدان، به روش کتابخانهای با هدف نشان دادن تفاوت ویژگیهای بلاغی در زبان عبارت و اشارت خواجه، به مقایسه تطبیقی سبک بلاغی این دو دسته از آثار وی بپردازد. نتایج این پژوهش نشاندهنده کاربرد بیشتر اغلب آرایههای لفظی و معنوی در الهی نامه است مگر آرایه تضمین که خواجه برای اثبات سخنان خود در صدمیدان از آن بیشتر بهره برده است. همچنین تحلیل بسامدی آرایههای این دو اثر ثابت میکند که این عارف سخنشناس بر لفظ و معنا بسیار تسلط داشته و با رعایت تناسب و ارتباط بین آنها به دو شیوه (زبان عبارت و اشارت) در زبان عرفانی رسیده است.
Keywords:
Authors
سمانه جعفری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
محمد عالی زاده مرشت
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :