تاثیر زوج درمانی سیستمی بر رضایت جنسی، تمایزیافتگی و بخشش زوجین متعارض

هدف از این پژوهش بررسی میزان تاثیر زوج درمانی سیستمی بر رضایت جنسی، تمایزیافتگی و بخشش زوجین متعارض بود.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه ی زوجین مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی مشاوره و روانشناختی شهر اهواز درسال ۱۳۹۹ بودند. که با استفاده از یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، تعداد ۴۰ نفر به صورت روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه انگیزه های مرتبط بین فردیمرتبط با آسیب و پرسشنامه رضایت جنسی و پرسشنامه تمایزیافتگی بودند. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از تحلیلکوواریانس چندمتغیری و نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها نشان داد که گروه آزمایش و کنترل حداقل در یکیازمتغیرهای رضایت جنسی، تمایزیافتگی و بخشش تفاوت معناداری داشتند (P<۰/۰۰۱). نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیرینشان داد که رویکرد درمانی سیستمی باعث بهبود رضایت جنسی، تمایزیافتگی و بخشش در زوجین متعارض بوده است. نتایجحاکی از آن بود که برای کمک به زوجین متعارض رویکرد سیستمی یک رویکرد مناسبی می باشد که از این طریق به زوجینکمک می کند تا رضایت جنسی، تمایزیافتگی و بخشش خود را بهبود بخشند و از این طریق از تعارضات زناشویی و طلاق آنهاجلوگیری به عمل می آید. بنابراین به روانشناسان و مشاوران پیشنهاد می شود در درمان های بالینی خود از این رویکرداستفاده کنند.

Keywords:

رویکرد سیستمی , رضایت جنسی , تمایزیافتگی , بخشش