تاثیر تفکر ذن در معماری معاصر( نمونه موردی :معبد آب ،هومپوکو-جی)

به کارگیری فرم های طبیعی در معماری ، نشانه گرایش انسان به آثار خلقت و تاثیرات آن است . در گذشته نیز این فرم ها در زمینه عملکردی و زیبایی، از احترام و تقدس در فرهنگ ها و اقوام و ملل م ختلف برخوردار بوده اند.مکتب ذن یکی از روشهایی است که بر پایه تفکر و نمایش زیبایی و حقیقت درونی شکل می گیرد، که آشنایی با قواعد طراحی آن برای ساخت و ساز بر اساس این رویکرد ضروری ست . هدف مشترک آئین و هنر ذن، یافتن راهی به سوی رهائی از قیود، آزادی و نجات است. راهی برای رسیدن به بی ذهنی، که از طریق دیدن سرشت وجودی خود، امکان پذیر می گردد.در هنر و معماری سنتی ژاپن ،اصولی چون طبیعت گرایی، واقعیت گرایی، کمال گرایی و نسبی نگری از یک عمق معنایی و مفاهیمی متفاوت با مفاهیم متعارف برخوردارند. معماری معاصر ژاپن مصداقی است از یک فرهنگ ترکیبی سنتی که پیوندی عمیق با کلیت هستی دارد و همزمان با پذیرش امکانات مدرن، ضمن ریشه ها، در ساختاری منسجم، هویت ملی و سنتی خود را حفظ نموده است.آنچه در ابتدا ، ژاپنی ها را جذب مکتب ذن بودیسم کرد، بیشتر از آموزه های مذهبی، جنبه های هنری و معماری آن بود. بودیسم، نه فقط به عنوان یک مذهب و شیوه زندگی، بلکه به عنوان یک منبع هنر ی در ژاپن به شمار می آید. در این پژوهش سعی شده تا پس از شناخت اصول و قواعد معماری معابد ژاپن ،از طریق مطالعه مدارک کتابخانه ای و مقالات معتبر، مهمترین و پرکاربردترین روشها برای دستیابی به معماری مبتنی بر ذن بیان و سپس با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی نمونه ای طراحی و اجرا شده بر اساس این رویکرد ،به منظور دریافت رمز انسجام و تداوم سنت ژاپنی و استحکام هویت ملی و پویایی فرهنگ و شناخت شهودی در هنرها و معماری آن که در مکتب ذن بسط یافته و هنوز در ابعاد مختلف زندگی ژاپنی متجلی است بهره برد.

Keywords:

مکتب ذن , بودیسم , معماری ژاپن