مقایسه عمر گلجایی و کیفیت ژربرا در محلول محافظ حاوی اسانس های گیاهی و ترکیبات شیمیایی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 255

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCI-23-2_017

تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1400

Abstract:

عدم تعادل آبی و مسدودشدن آوند­ها عامل اصلی عمر گلجایی کوتاه ژربرا می­باشد. به منظور بررسی پتانسیل اسانس­های گیاهی در محلول­ محافظ به جای ترکیبات شیمیایی، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل محلول­های گلدانی حاوی ۸-هیدروکسی کوئینولین سولفات (صفر و ppm ۱۰۰) و اسانس آویشن و مرزه (ppm ۵۰۰ و ۲۵۰) بودند. محلول گلدانی حاوی آب مقطر و ۸-HQS به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. سپس  هر هفته علاوه بر بررسی ماندگاری گل­ها، برخی پارامترهای فیزیولوژیکی، روابط آبی گیاه و جمعیت میکروبی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد گل هایی که در محلول حاوی ppm ۲۵۰ اسانس آویشن قرار داشتند، ۶/۸ روز عمر گلجایی بیش تری نسبت به شاهد داشتند. از نظر ثابت پایداری غشا گلبرگ تیمار ppm ۵۰۰ مرزه بهترین عملکرد را نسبت به هر دو شاهد حاوی آب مقطر و ۸-HQS در پایان نمونه­برداری داشت. گلبرگ­های ژربرا که در تیمار حاوی اسانس آویشن ppm ۲۵۰ قرار داشتند، شاداب­تر بوده و نسبت به سایر تیمارها حتی در مقایسه با تیمار ۸-HQS حاوی درصد آب بالاتری بودند. طی ماندگاری آنتوسیانین و ماده خشک روند افزایشی و مواد جامد محلول روند کاهشی داشت. خاصیت آنتی باکتریال اسانس­ها با درنظرگرفتن نتایج مطلوب کنترل رشد جمعیت میکروبی محلول نگهدارنده، حتی در مقایسه با ۸-HQS، کاملا اثبات شد. لذا به نظر می­رسد اسانس­های گیاهی به خوبی قابلیت جایگزینی با مواد شیمیایی ضد باکتریایی را داشته و از اثرات مخرب زیست محیطی مواد شیمیایی متداول خواهند کاست.

Authors

حنیفه سید حاجی زاده

دانشیار، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران.

زهره مانی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران.

فتانه یاری

استادیار، پژوهشکده کشاورزی، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران.

فهیمه قلی زاده وکیل کندی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران.