منبع کنترل، مکانیزم دفاعی، سبک های حل مسئله در نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی و عادی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه کانون کنترل، مکانیزم های دفاعی و سبک های حل مسئله در نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی و نوجوانان عادی انجام شد. این پژوهش بر اساس طرح علی- مقایسه ای انجام شده است. یک گروه نمونه با حجم ۱۱۰ نفر (۵۵ نفر نوجوان دارای اضطراب اجتماعی، ۵۵ نفر نوجوان عادی) روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری دردسترس بود. براین اساس دانش آموزان دبیرستان دخترانه حجاب شهر کرج از طریق پرکردن پرسشنامه اضطراب اجتماعی غربالگری شدند و تعدادی هم نوجوانانی که فاقد این اختلال هستند برای نمونه انتخاب شدند. سپس به مقیاس چند بعدی منبع کنترل، پرسشنامه سبک های حل مسئله، و پرسشنامه سبک های دفاعی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون t و تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد تفاوت معناداری بین دو گروه از لحاظ متغیرهای وابسته ترکیب شده (سبک های حل مسئله، کانون کنترل، مکانیزم های دفاعی) وجود داشت (p<۰/۰۱). به طور کلی نتایج نشان داد نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی بیشتر از منبع کنترل بیرونی و نوجوانان عادی بیشتر از منبع کنترل درونی استفاده می کنند. همچنین نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی بیشتر از مکانیزم های دفاعی رشد نایافته و روان آزرده استفاده می کنند. نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی بیشتر از درماندگی در حل مسئله، مهارگری حل مسئله و سبک اجتناب استفاده می کنند.

Keywords:

کانون کنترل , مکانیزم های دفاعی , سبک های حل مسئله , اضطراب اجتماعی , نوجوانان