ارزیابی توان اکولوژیک با رویکرد آمایش سرزمین به منظور توسعه ساختارهای کشاورزی مطالعه موردی استان همدان

یکی از رهیافت های اساسی برای توسعه ساختارهای کشاورزی استفاده ارزیابی توان اکولوژیک با رویکرد آمایش سرزمین است.گسترش ساختارهای کشاورزی در ایران به دلیل برخورداری از تنوع آب و هوایی، انرژی و نیروی کار ارزان و دانش بومی بالا می تواند با بکار گیری دانش نوین صورت گیرد.در این راستا یکی از ابزارهای مناسب در جهت انجام مطالعات پایه و شناخت و پتانسیل ها، استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی می باشد. در این تحقیق ابزار مدل سازی ، تجزیه و تحلیل ارزش گذاری و استخراج خروجی ها و نواحی مستعد در جهت توسعه ساختارهای کشاورزی و توسعه شهرک های گلخانه ای استان همدان نسبت به ارزیابی توان اکولوژیک با رویکرد آمایش سرزمین با توجه به جامعیت و قابلیت سیستم های اطلاعات جغرافیایی اقدام شده است. معرفی مکان های مناسب جهت احداث مجتمع های گلخانه ای از اهداف محوری تحقیق بوده که ضمن تفسیر ، نتایج احداث مجتمع ها از طریق امتیاز دهی و روش میانگین وزنی نسبت به تعیین اولویت ها و امتیاز دهیمعیارها و ظرفیت های اجتماعی اقدام شده و در نهایت نسبت به معرفی مکان های مناسب بر اساس امکان سنجی نسبت به تهیه نقشه در سیستم اطلعات جغرافیایی Gis با مقیاس ۱.۲۵۰۰۰ تهیه گردید

Keywords:

آمایش سرزمین , توان اکولوژیک , استعدادیابی , شهرک های گلخانه ای , روش شناسی