بررسی روش تدریس مبتنی بر کاوشگری و تعامل در تربیت دانش آموزان خلاق و مبتکر

فراگیران امروز، برای آنکه بتوانند در دنیای پیچیده آینده، فردی اثرگذار و مثبت باشند، نیازمند تفکر مناسب هستند تا زوایای هر مسئله را موشکافانه بررسی نموده و بتوانند راه حل های درست، منطقی و علمی برای آن بیابند. یعنی آنها از مرحله درک و فهم باید به سوی کاربرد، تجزیه و ترکیب و ارزشیابی برسند.تدریس یک فرایند است و عوامل بی شماری در آن نقش دارند که همه آنها قابل مطالعه و کنترل نیستند، پس معلم باید چهارچوبی کوچک و محدود از فرایند تدریس را به عنوان الگو انتخاب کند و مورد تحلیل و شناسایی قرار دهد تا بتواند در موقعیت مناسب در محدوده آن چهارچوب، فعالیت های آموزشی خود را سازماندهی کند و روش های مناسب تدریس را انتخاب نماید. تدریس به شیوه های مختلف انجام می پذیرد یکی از انواع روش تدریس الگوی تدریس کاوشگری است. روش تدریس کاوشگری دانش آموزان را در موقعیتی قرارمی دهد که آنها مسایل خود را از طریق اندیشه، کاوش و پژوهش به مدد شواهد موجود یا گردآوری شده بیازمایند وشخصا از آنها نتیجه گیری کنند. نتیجه اینکه این روش علاوه بر اینکه روشی نوین در آموزش محسوب می شود بلکه دارای اثرات مثبتی در پرورش فکر و اندیشه به ویژه تفکر خلاق ، همیاری و همکاری، بحث و تبادل نظر در کلاس می شود. روش تحقیق اتخاذی کیفی - توصیفی بوده و برای گردآوری اطلاعات به کتب و مقالات معتبر در این زمینه استناد شده است.

Keywords:

یادگیری , آموزش , روش تدریس , معلم , خلاقیت و نوآوری