شبیه سازی عملکرد و طراحی روش های تکمیل چاه های نفت برای سیستم های فرازآوری مصنوعی

بهره وری چاه ها در جنوب غربی ایران به دلیل مشکلات در طراحی اولیه رشته های تکمیلی و تولیدی در دهه های اخیر کاهش یافتهاست. کاهش تولید سدی بزرگ در برابر استراتژی تولید پایدار از میدان های نفت و گاز است. برای تحقق یافتن تولید پایدار، تکمیل وبهینه سازی تولید ازطریق روشهای فرازآوری مصنوعی به کمک گاز یک اقدام مهم و اصولی است. ارزیابی بهینه سازی این فرایند بااستفاده از شبیه سازی های نرم افزاری انجام و با داده های تایید شده توسط آزمونهای آزمایشی میدانی موردتحقیق قرار گرفت. چندینمطالعه موردی از نظر شیوه های تکمیل و تولید آنها در نظر گرفته شد و ۵ سناریو مورد بررسی قرار گرفت: تولید طبیعی از طریق فضایدالیز و از طریق لوله مغزی (سناریو-۱ و ۲)، تولید به روش فرازآوری مصنوعی بوسیله گاز از طریق دالیز (سناریو- ۳)، تولید از طریق لوله مغز با استفاده از فرازآوری گاز غیر استاندارد (سناریو-۴) و استفاده از فرازآوری گاز استاندارد (سناریو-۵) مورد تحقیق قرار گرفتند. برای یافتن سناریوی بهینه و پارامترهای تکمیل / تولید ، شبیه سازی ۱۱ حلقه چاه نفتی در منطقه با استفاده از تجزیه و تحلیل گره در نرمافزار Pipesim و آنالیز حساسیت انجام شد. پارامترهای بهینه شده شامل فشارهای سرچاهی، ابعاد لوله مغزی ، حداکثر برش قابل تحملآب و نسبت گاز به نفت و نرخ تزریق گاز مصنوعی است. نتایج شبیه سازی با آزمونهای آزمایشی تایید شد. نتایج نشان داد که سناریوی -۱(فعلی) از همه ضعیف تر است. با این حال، تولید از طریق لوله مغزی (سناریو-۲) برای چاه هایی که می توانند با فشار مخزن طبیعی تولید کنند، با افزایش نرخ ۸۰۰ بشکه روز در هر چاه در مقایسه با سناریو-۱ بهینه است. با این حال، برای چاه هایی که به فرازآوری گاز مصنوعی نیاز دارند، میانگین افزایش میزان تولید (در هر چاه) از دالیز به تولید لوله ۱۱۸۵ بشکه در روز بود. در مرحله بعدی،مشخص شد که استفاده از فرازآوری گازی استاندارد (سناریو-۵) حالت بهینه فرازآوری گاز است و برای اجرا توصیه می شود.

Keywords:

بهینه سازی تکمیل چاه , فرازآوری مصنوعی با گاز , پارامتر های تولیدی