مطالعه تطبیقی حق فسخ ناشی از نقض قرارداد در حقوق ایران و حقوق بین المللی
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 545
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPCONF02_026
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1400
Abstract:
فسخ در لغت به معنای نقض، زایل گردانیدن، تباه کردن و شکستن آمده است. فسخ یا انحلال ارادی قرارداد ازحیث جایگاه حقوقی یکی از مباحث اسباب سقوط تعهدات و قراردادها میباشد. گسترش روابط بین کشورهاباعث افزایش معاملات بین المللی شده و از آنجایی که انجام معامله و به طور کلی فعالیت اقتصادی نیاز بهقواعد حقوقی ویژه دارد، طبیعتا قواعد موجود از حیث کمی و محتوایی دست خوش دگرگونی هایی شده اند ودر برخی موارد بنا به اقتضای معاملات بین المللی قواعد موجود در نظام های حقوقی بزرگ جهان عینا واردعرصه بین المللی شده و گاهی نیز قواعد مزبور برای تطبیق با نیازهای تجارت بین الملل با اعمال تغییراتی دراسناد مربوطه مورد توافق کشورها قرار گرفته است. از جمله این قواعد، قاعده «وجود خیار فسخ به دلیل پیش بینی نقض قرارداد» است که در ماده ۲۷ کنوانسیون بیع بین المللی کالا مورد اشاره قرار گرفته است. همانطور که اشاره کردیم عدم اجرای قرارداد در موعد مقرر، باعث نقض قرارداد می شود، دارای ضمانت های اجرایی درجهت تامین منافع زیان دیده است. اما نقض قرارداد ، آیا دارای ضمانتهای اجرایی است؟ در اینجا به تعریففسخ و انواع آن در قراردادها پرداخته و عنوان خواهیم کرد اعمال حق فسخ به عنوان ضمانت اجرای نقضواقعی و پیش بینی قرارداد در حقوق ایران و اسناد بین المللی چگونه است.
Keywords:
Authors
حسن افضلی شهری
موسسه آموزش عالی توس
نگین روزبخش
موسسه آموزش عالی توس
سیدمرتضی مرجانی
موسسه آموزش عالی توس
علیرضا بذرافشان
موسسه آموزش عالی توس
پرستو الماسیان
موسسه آموزش عالی توس
پسنا حسنی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند