بازشناسی نقش نور در معماری ایرانی

نور در معماری از جایگاه ویژهای برخوردار است و به عنوان عنصری اساسی از دیرباز در معماری سنتی ایران، ایفای نقشمی کرده است. زیبایی در نور دیده می شود و در تاریکی معنایی نخواهد داشت. نور مظهر روشنایی، پاکی و قداست در فرهنگ ایرانیو اسلامی معرفی شده و اشاره به کمال زیبایی ها، خداوند جمیل، دارد. درطول قرون متمادی، معماری و خصوصا معمار ایرانیمی کوشد تا با بهره گیری از نور طبیعی علاوه بر تامین روشنایی فضاهای مختلف، جلوه های چشم نوازی از بازی نور و سایه بیافریند.اصلی ترین عامل کیفیت، پویایی و سرزندگی فضای معماری نور است، که می تواند برای القای حسی خاص در انسان مورد استفادهقرارگیرد. مقاله حاضر با هدف ارزیابی نور و نقش و تاثیر آن بر نگرش، مذهب، زندگی و معماری ایرانیان در پی شناخت، مطالعه،بررسی و در نهایت ارائه نقش نور در معماری ایرانی جمع آوری شده است. بدین منظور در مقاله حاضر سعی شده است که بهتجزیه و تحلیل نور در زندگی و فضاهای معماری پرداخته شود. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی است.گردآوری اطلاعات مبانی نظری به صورت تحلیل محتوا از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته.

Keywords:

نور , معماری , سایه , روشنایی , معماری معاصر