اثر بخشی رویادرمانی بر درمان اختلال وسواسی اجباری

مقدمه: اختلال وسواسی اجباری OCD یک اختلال روانی است با پیچیدگی های بسیار که عدم درمان آن تاثیر بسیار در کیفیت زندگی فرد و اطرافیان وی می گذارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی رویادرمانی در درمان اختلال وسواسی اجباری انجام شد. روش: ۱۸ بیمار زن مبتلا به اختلال وسواسی اجباری از میان مراجعان کلینیک درمانی که بیشترین نمرات را در پرسشنامه وسواسی اجباری مادزلی داشتند و هم چنین تحت هیچ گونه درمان دارویی و یا روان شناختی دیگر نبودند، به صورت تصادفی در دو گروه ۹ نفره آزماش و کنترل قرارگرفتند. پرسشنامه وسواسی اجباری مادزلی در پیش آزمون و پس آزمون از نفرات هردو گروه گرفته شد. برای گروه آزمایش روش رویادرمانی مرحله اول در ۷ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای اجرا شد اما گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. یافته ها: با استفاده از روش کولموگروف اسمیرنوف مشخص گردید که داده ها نرمال نمی باشند از این رو از آزمون یومان ویتنی استفاده گردید. میانگین گروه های آزمایش و کنترل پیش از اجرای روش درمانی و پس از اجرای آن نشان دادند که روش رویادرمانی تاثیر بسیاری در درمان اختلال وسواسی اجباری دارد. نتیجه گیری : روش رویادرمانی در درمان اختلال وسواسی اجباری موثر می باشد .

Keywords:

رویادرمانی , اختلال وسواسی – اجباری , OCD