اثر یک و دو جلسه تمرین ورزشی استقامتی و قدرتی در روز بر سطوح ایمونوگلوبولین A و کورتیزول سرمی بازیکنان فوتبال

زمینه و اهداف: ورزش می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر دوجانبه داشته باشد. سطح ایمونوگلوبولین در دوره های استرسی که با افزایش کورتیزول همراه است، تغییرات زیادی پیدا می کند. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک و دو جلسه تمرین منتخب در روز بر سطوح ایمونوگلوبولین A و کورتیزول سرمی فوتبالیست ها بود. روش بررسی: ۱۶ فوتبالیست غیرحرفه ای به طور تصادفی به دو گروه تمرین استقامتی و قدرتی تقسیم شدند. ابتدا آزمودنی ها یک جلسه ورزش در روز سپس پس از یک هفته استراحت دو جلسه فعالیت ورزشی را در روز اجرا کردند. نمونه گیری خون در چهار مرحله قبل و بعد از فعالیت ورزشی برای اندازه گیری غلظت سرمی ایمونوگلوبولین A و کورتیزول گرفته شد. یافته ها: غلظت ایمونوگلوبولین A متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی در دو گروه به طور غیرمعنی داری افزایش یافت، اما متعاقب دو جلسه فعالیت ورزشی کاهش یافت که در گروه تمرین استقامتی نسبت به پیش آزمون معنی دار بود (۰۰۱/ ۰>p). غلظت کورتیزول متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی در هر دو گروه تقریبا بدون تغییر بود، اما پس از دو جلسه تمرین نسبت به قبل تمرین در هر دو گروه افزایش داشت که در گروه استقامتی این تغییر معنی دار بود (۰۵/ ۰>p). در مقایسه دو نوع فعالیت ورزشی، تغییرات ایمونوگلوبولین A و کورتیزول سرم در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: انجام بیش از یک جلسه فعالیت ورزشی در روز، به ویژه فعالیت هایی که ماهیت استقامتی دارند احتمالا می تواند منجر به کاهش عملکرد سیستم ایمنی و افزایش وضعیت کاتابولیکی شود.  

Keywords:

Acute Exercise , Immunoglobulin , Immune system , Cortisol , تمرین ورزشی حاد , ایمونوگلوبولین , سیستم ایمنی , کورتیزول