مقایسه اثر فعالیت ورزشی هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات بر میزان واسپین و اینترلوکین ۶ در موش صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: تغییر در شیوه زندگی موفق ترین برنامه پیشگیری و کنترل بیماری دیابت نوع دو است و تعادل منفی انرژی یکی از روش های آن است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر محدودیت کالری (رژیم غذایی و فعالیت ورزشی هوازی به تنهایی و یا در ترکیب با هم) بر میزان واسپین و اینترلوکین-۶ (IL-۶) در موش صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، ۵۶ سر موش صحرایی نر (سن ۱۰ هفته) نژاد ویستار به طور تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل سالم و شش گروه دیابتی (کنترل دیابتی،  ورزش هوازی، رژیم غذایی استاندارد، رژیم غذایی کم کربوهیدرات، رژیم غذایی استاندارد به همراه ورزش هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات به همراه ورزش هوازی) تقسیم شدند. سپس ۲۰% تعادل منفی انرژی به صورت روزانه و به مدت هشت هفته برای تمام گروه ها اجرا شد. در پایان پروتکل، جمع آوری نمونه خون جهت سنجش آدیپوکاین ها به روش الایزا انجام شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان دادند که میزان واسپین در گروه کنترل دیابتی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل سالم کاهش یافت (۰۵/۰p≤). فعالیت ورزشی هوازی و در ترکیب با رژیم غذایی کم کربوهیدرات و رژیم غذایی استاندارد باعث افزایش معنی داری در میزان واسپین نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. همچنین نتایج نشان داد که القای دیابت باعث افزایش معنی داری در میزان IL-۶ نسبت به گروه کنترل سالم شد. با این وجود تفاوت معنی داری بین گروه های تجربی با گروه کنترل دیابتی در میزان IL-۶ وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که روش ترکیبی فعالیت ورزشی هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات و رژیم غذایی استاندارد می تواند باعث افزایش آدیپوکاین حساسیت زا (واسپین) شود اما تاثیر معنی داری بر آدیپوکاین مقاومت زا (IL-۶) ندارد.  

Keywords:

Vaspin , Interlukine-۶ , Exercise , Diet , واسپین , اینترلوکین ۶ , فعالیت ورزشی , رژیم غذایی