سنجش تاثیرگذاری حمایت اجتماعی از زنان در انتخاب پارک بانوان و عمومی به منظور مشارکت در فعالیت ورزشی

این پژوهش بر آنست تا میزان حمایت اجتماعی ادراک شده ی زنان را در دو پارک بهشت مادران و ملت در منطقه ی ۳ شهرداری تهران، بررسی نماید. گروه هدف این پژوهش، زنان ۱۸-۶۵ سال هستند که در فعالیت ورزشی مشارکت می کنند. این پژوهش دارای رویکردی تطبیقی بوده و از روش پرسش گری (۱۰۵ پرسش نامه در پارک بانوان و ۱۲۰ پرسش نامه در پارک عمومی) استفاده کرده است. تحلیل داده ها به دو صورت کمی و کیفی (آمیخته) بوده است. تحلیل کیفی کارشناس محور در بررسی حمایت اجتماعی عینی و تحلیل کمی با نرم افزار اس.پی.اس.اس انجام شده است. نتایج تحلیل توصیفی نشان می دهد که از نظر زنان در هر دو فضا، حمایت ابزاری دولت و حمایت اطلاعاتی ناکافی است، اما حمایت احساسی مناسبی توسط دوستان و خانواده وجود دارد. براساس یافته های تحلیل اکتشافی مبتنی بر آزمون همبستگی گاما و ضریب توافقی، لایه های مختلف حمایت اجتماعی بر میزان فعالیت ورزشی زنان در پارک های شهری تاثیر دارند. تفاوت میان دیدگاه زنان در دو فضا نشان می دهد زنانی که پارک بانوان را برای ورزش انتخاب می کنند، معتقد هستند در کنار سایر عوامل، معیارهایی چون همراهی خانواده در مسئولیت پذیرش امور خانه و حمایت رسانه، موثر هستند. این درحالی است که از دید آنها عواملی چون مذهب، حمایت مالی، محدودیت قوانین دولتی، اطلاع رسانی از ورزش مناسب و مکان و زمان برگزاری ورزش های برنامه ریزی شده، چندان بر مشارکت در ورزش تاثیر ندارد، اما همین عوامل برای گروه دیگر موثر بوده و جزء وجوه تفرق نگاه این دو گروه از زنان است.

Keywords:

حمایت اجتماعی , فعالیت ورزشی , پارک بانوان , پارک عمومی , تهران