روابط ایران با کردهای عراق با تاکید بر نقش سردار سلیمانی در دفاع از اقلیم کردستان در برابر داعش

روابط ایران و احزاب سیاسی کرد عراق دارای سابقه ای طولانی و پر فراز و نشیب است. پس ازجنگ جهانی اول و شکل گیری کشورعراق، فشار بر کردها افزایش یافت. در واکنش به این وضعیت،کردهای عراق نیز حرکت ها و جنبش های زادی انجام داده اند. از سوی دیگر اختلافات مرزی ایران وعراق که ریشه در دوره عثمانی داشت وارد مرحله جدیدی شد و رژیم بعثی عراق ادعاهای ارضی بی-سابقه ای مطرح ساخت. لذا وجود دشمن مشترک و اشتراکات تاریخی و فرهنگی، زمینه نزدیک شدنکردها به ایران را فراهم نمود. محمد رضا شاه پهلوی براساس منافع سیاسی ایران، گاهی کردها حمایتکرده و در برخی موارد با توافق با کشور عراق در قرارداد الجزایر باعث فروپاشی جنبش کردها گردید. باسقوط رژیم پهلوی، کردها از پیروزی انقلاب اسلامی استقبال کرده و روابط تازه ای با جمهوری اسلامیایران آغاز کردند. شروع جنگ تحمیلی فرصت مناسبی برای آنها فراهم کرد که تحت حمایت ایران خودرا از سیطره رژیم بعثی رها سازند، لذا طی عملیات های مشترکی خدمات شایان توجهی به ایران ارائهدادند. پس از پایان جنگ تحمیلی و به ویژه فروپاشی دیکتاتوری صدام، روابط ایران با کردها گسترده ترشد. در سال ۱۳۹۵ گروه تروریستی داعش به سوی اربیل مرکز اقلیم کردستان یورش آورد و بارزانی ازایران درخواست کمک نمود و بلافاصله سردار سلیمانی در راس نیروی قدس به کمک آنها شتافت وحاکمی نیم بند آنها را از خطر سقوط نجات داد. این پژوهش به روش تحلیل تاریخی و با تکیه بر اسناد ومنابع تاریخی در پی پاسخ به این پرسش اصلی است که روابط ایران و کردهای عراق بر چه اساسی استواراست و نقش سردار سلیمانی در حمایت از کردها در برابر تهدید داعش چه بود؟ نتایج تحقیق نشانمی دهد که روابط ایران با کردها در دوره رژیم پهلوی بر اساس منافع ایران تنظیم شده بود و این رژیم ازکردها به منظور اعمال فشار بر حکومت مرکزی عراق استفاده می کرد، اما با پیروزی انقلاب اسلامی اینروابط وارد مرحله جدیدی شد و براساس منافع مشترک و حسن همجواری متکی است.

Keywords:

کردها , ایران , عراق , داعش , سردار سلیمانی , اقلیم کردستان